-
1 prosić na obiad
приглаша́ть обе́дать, у́жинать (на обе́д, на у́жин) -
2 prosić
глаг.• запрашивать• запросить• молить• молиться• нуждаться• попросить• приглашать• просить• сзывать• спрашивать• спросить• требовать• умолять• упрашивать• упросить• ходатайствовать* * *pro|sić\prosićszę, \prosićszony несов. просить;\prosić o coś просить чего-л., о чём-л.;\prosić do tańca просить (приглашать) на танец; \prosić о ciszę просить соблюдать тишину; \prosić do stołu просить к столу; nie dać się długo \prosić не заставить долго просить себя;
● \prosić о czyjąś rękę просить чьей-л. руки;\prosić na obiad, kolację приглашать обедать, ужинать (на обед, на ужин); \prosićszę а) пожалуйста; \prosićszę mi wybaczyć простите меня, пожалуйста;
б) (zaproszenie do wejścia) войдите;\prosićszę pana (pani, państwa) вежливая форма обращения, напр.: \prosićszę pana, która jest godzina? скажите, пожалуйста, который час?
* * *proszę, proszony несов.проси́тьprosić o coś — проси́ть чего́-л., о чём-л.
prosić do tańca — проси́ть (приглаша́ть) на та́нец
prosić o ciszę — проси́ть соблюда́ть тишину́
prosić do stołu — проси́ть к столу́
- prosić na obiadnie dać się długo prosić — не заста́вить до́лго проси́ть себя́
- kolację
- proszę
- proszę pana
- proszę pani
- proszę państwa -
3 geben
geben ( gibt, gab, gegeben) vt Sache, Hand, Milch, Tritt, Zeichen, Konzert, Arbeit, Antwort, Macht, Ruhe, Wort usw da(wa)ć; ( jemandem reichen) poda(wa)ć (D); Fest, Empfang wyda(wa)ć, urządzać <- dzić>;am Telefon geben Sie mir Herrn … proszę mnie połączyć z panem …;sich (D) etwas geben lassen <po>prosić o (A); zu einem bestimmten Zweck odda(wa)ć ( zur Reparatur do naprawy; in Druck do druku; in die Obhut pod opiekę); Rat, Kredit, Auskunft udzielać <- lić> (G); Karten rozda(wa)ć;du gibst ty rozdajesz;nichts auf etwas geben nie przywiązywać żadnej wagi do (G);sich geben ( nachlassen) ustawać;das wird sich schon geben to się wszystko ułoży;es gibt Regen będzie deszcz;was gibt es Neues? co nowego?, co słychać?;es gab był(a, -o), były pl;was gab es zu Mittag? co było na obiad?;wann gibt es … kiedy będzie oder będą …;was gibt es? o co chodzi?;fam. das gibt es to się zdarza;fam. das gibts ja gar nicht! to nie może być!;fam. sonst gibts was! a to dostaniesz! -
4 Tisch
den Tisch decken nakry(wa)ć do stołu ( für vier Personen na cztery osoby);den Tisch abdecken sprzątać <- tnąć> ze stołu;am, bei Tisch przy stole;nach Tisch po jedzeniu, po obiedzie;vor Tisch przed posiłkiem;zu Tisch bitten prosić do stołu;fig am runden Tisch przy okrągłym stole;fig reinen Tisch machen stawiać < postawić> sprawę jasno, (ostatecznie) załatwić pf sprawę; fam. fig etwas unter den Tisch fallen lassen stawiać < postawić> poza nawiasem, nie uwzględni(a)ć;fam. fig das Problem ist vom Tisch problem z głowy;fam. jemanden über den Tisch ziehen wykręcić pf k-u numer;fig vom grünen Tisch aus zza biurka
См. также в других словарях:
prosić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, proszę, prosićsi, proś, proszony {{/stl 8}}– poprosić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwracać się do kogoś, nalegać, zwykle w sposób uprzejmy, dla… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prosić [zapraszać] do stołu — {{/stl 13}}{{stl 33}} zapraszać kogoś do spożycia posiłku przy stole :{{/stl 33}}{{stl 10}}Obiad gotowy, prosimy do stołu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prosić — ndk VIa, proszę, prosićsisz, proś, prosićsił, proszony 1. «w grzecznej formie zwracać się do kogoś, by coś uzyskać, otrzymać, wyjednać, by kogoś do czegoś skłonić» Prosić koleżankę do telefonu. Prosić rodzinę do stołu. Prosić o pomoc. Prosić o… … Słownik języka polskiego
proszony — proszonyszeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. prosić (p.) proszony w użyciu przym.: ∆ Proszony obiad, proszona kolacja itp. «obiad, kolacja, na które ktoś został zaproszony» proszone w użyciu rzecz., tylko we fraz. Iść, chodzić itp. po… … Słownik języka polskiego
gotowy — a. gotów (tylko w funkcji orzecznika) gotowywi 1. «całkowicie wykonany, wykończony; wypracowany, opracowany już przez kogoś, już istniejący» Obiad już gotowy (a. gotów). Gotowa robota. Budynek gotowy. Powieść już gotowa. ∆ Ubranie gotowe, wyroby… … Słownik języka polskiego
w — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę w» 2. «spółgłoska wargowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w miejscowniku lub bierniku; tworzy wraz z rzeczownikiem… … Słownik języka polskiego
wołać — ndk I, wołaćam, wołaćasz, wołaćają, wołaćaj, wołaćał, wołaćany 1. «wzywać, przywoływać kogoś, coś; wydawać głos, okrzyk; głośno krzyczeć» Wołać bagażowego, kelnera. Wołać dzieci na obiad. Wołać kogoś do telefonu. Wołać psa. Wołać na kogoś. Wołał… … Słownik języka polskiego
wołać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wołaćam, wołaća, wołaćają, wołaćany {{/stl 8}}– zawołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głośno mówiąc, krzycząc, przyzywać kogoś; zwracając się do … Langenscheidt Polski wyjaśnień
